Gelukkig nieuwjaar

Met is prachtige koekje uit Bratislava Slowakije wil ik iedereen een héél gelukkig nieuwjaar wensen !!

Ovenwant

Een tijd geleden bracht een vriendin een berg rode wol voor mij mee om overwanten te maken.

Het idee komt van Felt Cafe, daar staat ook een handige tutorial. Thank you Liz!

Ik zou aan iedereen die ik graag mag en die van koken houdt zo'n hart willen geven: Ik heb er al één, gemaakt op de eerste dag van de kerstvakantie.

Motten !!!

Deze superzachte kameelharen sjaal werd door motten aangevreten. Ai !!! Ik kon het niet over mijn hart krijgen om de sjaal af te schrijven en weg te gooien. Met een viltnaald is hij nu gerepareerd met plukjes merinowol.

De sjaal is weer mooi en "fluffy" De gaatjes zijn verstopt en de sjaal ziet er vrolijk uit.

Zussen

Deze onderzetters heb ik gemaakt voor mijn twee schoonzussen op de manier waarop ook een shirdak gemaakt wordt. Het wordt altijd een paar, zusjes dus. Het begint met twee gelijke stukken vilt (van Tiroler bergschaapwol). De stukken zijn op elkaar vastgehecht en dan is het figuur uitgeneden zodat ze precies in elkaar passen. Vervolgens vastgenaaid met een overhandse steek.

Ik hoop dat ze ze mooi vinden?

Vilt op zijde

Vanavond heb ik een leerzame en gezellige workshop gevolgd hoe je wol op zijde kan vilten (nuno vilten). Kim, dank je wel voor alle informatie, materialen en hulp. De linker sjaal heb ik gemaakt de rechter is door mijn collega gemaakt, die nog nooit eerder gevilt had. Goed hè.

Babushka

Dit popje van vilt maakte ik voor mijn moeder van een free download patroontje. Ik had helemaal de smaak te pakken en heb het in één weekend afgemaakt. Vooral het borduren was leuk.

Lapjesdeken

De lapjesdeken vordert. Omdat het te lang zou duren om een hele deken te maken van lapjes, maak ik alleen een rand van geweven lapjes, versierd met pompoms. Ze liggen hier nog los op het tapijt. Hopelijk heb ik genoeg restjes in deze kleuren om helemaal rondom de deken te komen, dat zal nog blijken.

Winterse wikkelrok

Voor bij mijn bruine laarsen zocht ik een bontgekleurde soepele warme stof voor een rok. Daar kon ik het patroon van Heleen van der Wouden uit het boek 'Naaien en zo' uitproberen. Eenmaal uitgetekend op ruitjespapier is het een makkelijk patroon om te maken.

Ringenhouder (uitleg)

Hier laat ik zien hoe ik de ringenhouder heb gemaakt, omdat er om uitleg gevraagd is.
Eerst heb ik een stroken stof genomen (twee lagen vilt met een laag fiberfill ertussen) die ruim de breedte van de lade waren en ruim vier keer de lengte. De lagen goed vastgespeld om verschuiven te voorkomen.

Vervolgens heb ik dit elke zes centimeter doorgestikt en de strook precies op de breedte van de lade rechtgesneden.

Tenslotte heb ik de strook geplooid zodat het stiksel steeds onder in de plooi valt. Vastlijmen bleek niet nodig te zijn, maar dat zou wel kunnen als de ringenhouder niet goed op zijn plaats blijft zitten.

Kweeperengelei

Toegegeven, het zijn onooglijke vruchten. Vettig, stoffig, KEIhard en helemaal niet zoet.

Je kunt er wel heerlijke aromatische gelei van maken met een prachtige amberkleur.

De geur brengt me terug naar mijn oma, die ook altijd kweeperen klaarmaakte als ze er aan kon komen.

Ballon experiment

De jongens wilden een breinaald door een ballon steken. Ja dat kan echt, dwars er door, als je de breinaald met vaseline insmeert en op de juiste plek steekt: Naast het knoopje en vlak naast het bobbeltje boven in het midden. Daar is de spanning op het rubber het kleinst.

Leuk experimentje!

Etui

In de jaren 80 kocht hij een leren etui bij een Poolse leerwinkel. Het was een heel fijn etui dat jaren trouwe dienst heeft gedaan. En toen was het ineens kwijt. Vermiste voorwerpen komen in dit huis vaak wel weer tevoorschijn, maar het etui bleef weg.

Nu zijn er ontzettend veel etuis te koop, sommige veel mooier en handiger, maar geen enkele was zo fijn was als het verdwenen etui.

Afgelopen zomer zijn we nog eens gaan informeren bij de Poolse winkel 800 kilometer van onze woonplaats vandaan: Deze etuis waren er niet meer en bij nader inzien was de geweldige Poolse leerwinkel niet meer zo geweldig.

Dus maakten we zelf een etui voor hem, een zo exact mogelijke copie, want we zien hem graag gelukkig.

Ringenhouder

Afgelopen weekend was ik op de stoffenbeurs die twee keer per jaar gehouden wordt. De verleiding is altijd erg groot om veel te veel te kopen, veel meer dan ik kan verwerken. Ik heb me ingehouden dit keer en kocht maar twee stukken stof.

Het eerste stuk stof, een mooie kwaliteit wollen vilt, heb ik verwerkt tot een giga-ringenhouder in een lade van mijn sieradenkastje. Twee lagen vilt met een laag fiberfill gaven precies de goede dikte en veerkracht.

De ringen heb ik ook zelf gemaakt, meer dan 10 jaar geleden toen ik een edelsmeedcursus volgde. De stenen zijn synthetische aquamarijn, labradoriet en zirconia.

(In de grote ring kun je de reflectie zien van mij en mijn fototoestel!)

Schaapje

Nat gevilt om een gladde steen.

Weven op stokjes

Afgelopen weekend kwam opeens 'weven op stokjes' ter sprake. Ook daarvan was ik vergeten een foto op dit weblog te plaatsen.

In een tweedehands boekje uit 1976 vond ik veel informatie. Duidelijk wordt uitgelegd hoe je de stokjes zelf kan maken. Koop een stuk dun rondhout en zaag dat in gelijke stukken van ongeveer 15 cm. Slijp er aan de ene kant een punt aan met een puntenslijper en boor in de andere kant een gaatje. Schuur alle scherpe randjes eraf zodat de draad nergens blijft haken.

Neem een aantal stokjes en rijg kettingdraden door de gaatjes. Kleine kinderen kunnen het beste met twee stokjes beginnen en bijvoorbeeld een boekenlegger maken. Hoe meer stokjes hoe lastiger om vast te houden. Met dikke wol of dubbele draad kan het weven nu beginnen. Het werk wordt steeds over de kettingdraden naar beneden geschoven totdat het de gewenste lengte heeft.

Knopen voor Joke

Soms vergeet ik iets op mijn weblog te zetten. Een van die dingen zijn de knopen die ik met Kaspar van fimoklei maakte als afscheidscadeautje voor zijn juf, die heel erg van naaien en handwerken houdt. Joke heeft in de klas een indrukwekkende pot vol knopen heeft staan waar ze leuke werkjes met de kinderen mee doet.

Klei uitrollen, uitsteken met een oud fotofilmdoosje, relief erin duwen met een kurk en gaatjes prikken met de stompe kant van een satéprikker. Bij het opnaaien van de knopen heb ik geholpen.

En Juf Joke was heel blij met dit cadeautje!

Stenenverzameling

Engeland heeft veel kiezelstrand. Het leuke is dat je er prachtige stenen kunt vinden. Gitsteen, carneool, agaath en zelfs barnsteen lagen op het strand. Ik hoefde er zelfs niet voor van mijn ligmatje af! Ik zoek altijd naar stenen met bijzondere vormen, kleuren of een gat en verzamel die al jaren.

De stenen met gaten hang ik aan een stuk draad aan de muur. De stenen aan de kleine lus heb ik allemaal in Engeland gevonden deze vakantie. Erboven hangt een engeltje dat ik ooit van mijn oma kreeg. Het is gemaakt in de kleifabriek van haar familie, in Tegelen. Er werden hoofdzakelijk dakpannen gemaakt en soms werden er kleine dingen bijgemaakt omdat het leuk was. Het is waarschijnlijk door de broer van mijn oma gemaakt, en in ieder geval vóór 1943, want toen hield de fabriek op.

De onderste foto laat stenen zien met aparte gekleurde vlekken.

Oogst

Handwerkboek

In een tweedehandswinkel vond ik voor een prikkie Het Komplete Handwerken. Ik ben er heel blij mee. Het is een degelijk werk waar je ook nu nog veel aan hebt. Ik lees namelijk ook graag over handwerken en wil dan weten hoe iets gemaakt is. Geschreven door Henriette Beukers (die begonnen is met Handwerken Zonder Grenzen)

Op de pennen

De laatste tijd ben ik met andere dingen bezig geweest dan handwerken. Dat komt wel weer als het weer kouder wordt. Toch ben ik wel aan vanalles begonnen. Twee projectjes zie je hier.

De bovenste is een groter groeiende stapel met geweven lapjes, gemaakt van resten wol.

De onderste is (jawel) het begin van een sok. Ik ben het al vaak van plan geweest maar nu ben ik er dan toch echt voor het eerst aan begonnen.

Wecken

Wecken is leuk! Het is tegenwoordig niet meer noodzakelijk om op deze manier de winter door te komen met zomeroogst. Je kunt het hele jaar een variatie aan groenten en fruit kopen, vers, ingevroren, in pottten of blikken.

Zelf ingemaakte Reine Victoria pruimen als nagerecht zijn heerlijk. Het recept is van mijn moeder, die me heeft leren wecken, en de pan heb ik van tante T. die de pan al jaren ongebruikt in huis had staan.

Wecken is overigens bedacht door meneer Weck. Hij wachtte precies tot 1 januari 1900 om zijn firma op te richten.

Heksenkoord

Van zachte grijze wol maakte ik dit koord. Het begin en eind komen aan elkaar zodat het een gesloten circel wordt. Eenmaal gekrompen is het koord heel sterk.

Het koord wordt ook wel heksenkoord genoemd en je kunt er allerlei figuren mee maken op je handen. Je kunt het alleen doen of samen, waardoor de variatie aan figuren nog groter wordt. Ik vond een boekje van Deltas De leukste touwfiguren. Ook heel veel voorbeelden zijn op deze site te vinden (kijk bij touwfiguren maken is hot). Veel figuren herinnerde ik me weer uit mij eigen jeugd zoals kop en schotel of de eifeltoren.

Je kunt het koord ook als armband dragen!

Knufel

Van een kindertekening maakte ik dit borduurwerkje.

Het is mijn knufel
Het is de liefste knufel
Hij slaapt in mijn bed
Hij is heel lief
Het is een haas maar ik noem hem koonijn

Koffers

De afgelopen dagen heb ik lekker opgeruimd in huis. In deze koffers die ik in de loop van jaren verzameld heb ligt mijn lappenvoorraad gesorteerd.

Rode bessengelei

Daar staan ze dan, gevuld met rode bessengelei. Vorige week en de week daarvoor kwam ik met een kistje aardbeien thuis van de markt om saus te maken. Ook lekker.

Sorbet

Mijn favoriete 'magere' variant van sorbetijs maak ik door een blik vruchten te pureren en een paar uur in het vriesvak te zetten. Een keer tussendoor doorroeren en klaar is kees.

'Normale' sorbet is zacht van structuur doordat het voor een groot deel uit suiker bestaat. De truc van deze variant is om het ijs niet te lang in de vriezer te laten staan, anders wordt het een keiharde bonk. Als het ijs te hard is geworden kun je de staafmixer er nog eens opzetten. Sinds ik Ridiculously Easy Pineapple Sorbet tegenkwam heb ik het al héél vaak gemaakt, met ananas, peer of zoals op de foto met mango. Maak het altijd als het warm en benauwd is of als een kindje keelpijn heeft. Succes verzekerd.

Tapas

Dit weekend aten we zelfgemaakte tapas om de cava te begeleiden.

Heerlijk!

Vilten onderzetter

Dit theepotje uit Bamako krijgt een heel heet oor in gebruik. Niet handig. Daarom heb ik bij de onderzetter ook een "oortje" gevilt. Gevilt in het nog koude voorjaar, nu versierd met kettingsteekjes van zilverdraad.

Rokje

Deze rok heb ik gemaakt van een tuniek, die ik gekocht had vanwege de kleuren en het patroon van de stof maar die eigenlijk niet lekker was om te dragen. Nu is het weer helemaal fijn.

Zwembroek

De zwembroek lag al meer dan een jaar geknipt in huis, maar ja, nu pas kwam ik er aan toe. Ik werd gestimuleerd door de vraag van mijn zoon wanneer ik nu eindelijk eens een zwembroek voor hem zou naaien. Zijn broertje rent al een jaar naar zwemles met een zelfgenaaide broek en zijn eigen zwembroek heeft steeds groter wordende bijna doorzichtige plekken in de stof.

Het patroon is gratis te downloaden. Het naaien was een 'eitje' ik ben geen enkel probleem tegengekomen bij het in elkaar zetten. Heel leuk om te maken en de broek past als gegoten.

Waarom heb ik dit zo lang voor me uitgeschoven?

Armband

Deze armband zag ik lang geleden in een museum met Afrikaanse kunst. Ik hou van de manier waarop in Afrika dingen hergebruikt worden. Vaak wordt van iets gewoons of iets wat afgedankt is, iets verrassends nieuws gemaakt.

Ik heb het goede idee toen meteen nagevolgd (en pas de armband van nieuw elastiek voorzien).

Rok

Deze vrolijke stof kwam ik op de markt tegen, toen ik op zoek was voor goedkope stof voor monnikspijen.

Voor 2 euro per meter kon ik het moeilijk laten liggen. Het patroon lijkt op de cirkelrok die ik vorig jaar maakte, maar nu heb ik de boord van dubbele stof gemaakt en veel hoger, zodat de boord geplooid dubbel geslagen kan worden.

Meer kettingen

Nu ik eenmaal begonnen ben met het repareren van kettingen ben ik niet meer te houden.


Gekleurd koraal, geknoopt op koord (in plaats van stijf geregen op staaldraad) zodat het soepel om de hals valt.

Parels, schoongemaakt, opnieuw geregen en van een nieuw slot voorzien.

Krobo kralen, gemaakt van glaspoeder. Ze zijn alleen al speciaal voor mij omdat ik ze zelf uit Ghana heb meegebracht. De ketting zit nu weer lekker en iets ruimer omdat de kralen van elkaar gescheiden zijn door dikke knopen. Het s-haakje heb ik zelf gesmeed.

Glazen kralen die ook wel watermeloenen worden genoemd. Ze zitten niet meer op hun oorspronkelijke raffia maar op een stevig koordje, zodat ik ze veel kan dragen.

Afrikaanse kraaltjes, gekregen van de bommi's. Eigenlijk zou ik de hele ketting eens opnieuw moeten rijgen, nu heb ik alleen twee stukjes vervangen. Op hoop van zegen! Het is nogal een opvallende ketting, die prachtig staat bij sobere kleding.